به گزارش سایت نود، شکست همیشه یک روی ورزش بوده اما در این دوره از بازی های آسیایی گروهی از ورزشکاران اعزامی به نحوی شکست خوردند که می توان برای انها لقب ناکام را انتخاب کرد.

کیانوش رستمی

بدون شک ناکام بزرگ کاروان ایران در جاکارتا-پالمبانگ، کسی نبود به غیر از کیانوش رستمی، قهرمان وزنه برداری المپیک 2016. کیانوش که در دو، سه سال اخیر با انفرادی تمرین کردنش حواشی زیادی آفریده بود این بار هم با تصمیماتی عجیب کاری کرد که دست خالی از اندونزی برگردد. قرار است در المپیک 2020 دیگر خبری از وزن 85 کیلوگرم وزنی که کیانوش در آن دو مدال المپیک دارد نباشد. رستمی می توانست در بازیهای آسیایی در همان وزن 85 وزنه بزند اما تصمیم گرفت به 94 کیلوگرم برود و خود را برا ی رقابت در دسته 96 کیلوگرم المپیک آماده کند. طبیعتا با حضور سهراب مرادی در وزن 94 کیلوگرم، رستمی شانس چندانی برای طلا نداشت. او ابتدا با کوچ از 85 به 94 ایران را از یک طلا محروم کرد. تصمیم عجیب‌تر کیانوش اما انتخاب وزنه‌های غیرکارشناسی در وزن جدیدش بود. او بدون مربی وزنه‌هایی انتخاب کرد که منجر به اوت شدنش در دوضرب شد. او می‌توانست با انتخاب وزنه‌هایی به مراتب پایین‌تر نقره بگیرد اما با خودمحوری و تکبر، ایران و خودش را از یک مدال مهم محروم کرد، دقیقا مثل همان کاری که در مسابقات جهانی آناهایم انجام داد؛ انتخاب خودسرانه وزنه‌های بسیار سنگین و حذف شدن از جدول مسابقات. ظاهرا قهرمان المپیک کسب مدال نقره را برای خودش کسر شان می‌داند.

فدراسیون تیروکمان

فدراسیون تیروکمان از جمله بازنده‌های بزرگ بازیهای آسیایی بود. شاهکار این فدراسیون در نرسیدن زهرا نعمتی به مسابقه اش رقم خورد. جایی که نشان دهنده ضعف بزرگ مدیریت در تیم اعزامی بود. از نظر مدالی هم این تیم ضعیف ظاهر شد. این تیم که در 2014 با یک طلا و یک برنز به کار خود پایان داده بود این بار فقط یک برنز در کارنامه‌اش دیده شد. تیم 13 نفره و تنها یک برنز. این تیم درگیر یک حاشیه دیگر هم شد. پس از پخش تصاویر ازدواج دو ورزشکار اعزامی این تیم عنوان شد که این ازدواج صوری بوده است.

مسوولان تیم امید

کسی از تیم فوتبال ایران انتظار کسب مدال در اندونزی را نداشت اما این تیم کاری کرد که به عنوان یک بازنده از او یاد شود. تیم امید ایران با بازیکنان زیر 21 سال برای تجربه اندوزی راهی بازیهای آسیا شد. گاف بزرگ در بازی سوم رخ داد جایی که ایران با میانمار بازی داشت؛ مسوولان تیم امید برای اینکه ایران در دور بعدی با کره جنوبی برخورد نداشته باشد ترجیح دادند ببازند. ایران دو-صفر به میانمار باخت و بازهم به کره جنوبی خورد و به این تیم هم باخت و حذف شد. از این تصمیم مسوولان تیم امید انتقاد زیادی شد و اینکه چرا آنها بازیکنان را مجبور کردند به میانمار ببازند. تیم علاوه بر حذف از بازیها روح ورزش را هم باخت.

فدراسیون های ناکام

در جمع کاروان ایران فدراسیون های ناکام کم نداشتیم.

دوچرخه سواری با تیمی 16 نفره رفت و بدون حتی یک مدال هم برگشت. یکی از بدترین نتیجه‌های تاریخ. ایران در دوره قبل دو مدال نقره و برنز گرفت و سابقه طلا گرفتن در دوچرخه سواری هم دارد.

فدراسیون ناکام دیگر تیراندازی است. فدراسیونی که یک طلا و دو نقره دوره قبل را به یک برنز تبدیل کرد. نتیجه ای بسیار ضعیف برای یک گروه 19 نفره.

بوکس با سه ورزشکار رفت و بدون حتی یک برنز برگشت. فدراسیون ورزشهای رزمی هم نتوانست در پنجاک سیلات و سامبو کار خاصی انجام دهد.

فدراسیون قایقرانی هم در گرفتن طلا ناکام بود و انتظار می رفت حداقل یک طلا بگیرد. نتیجه سپک تاکرا هم قابل قبول نبود.

جودو هم با اینکه یک نقره و یک برنز گرفت می توانست بهتر عمل کند. فراموش نشود که این فدراسیون با ورزشکاران زیادی در رشته‌های جودو، کوراش، جوجیتسو عازم بازیهای آسیایی شد. مدالهایی که در ثانیه های پایانی از دست رفت و ناکامی دوباره محجوب باعث شد تا رضایت کامل در جودو حاصل نشود.