به گزارش وبسایت نود، یورگن کلوپ در دوران حضورش در لیورپول، هنوز نتوانسته تیم یونایتد مورینیو را شکست دهد. با توجه به شرایط کنونی یونایتد و افت این تیم، شاید بازی روز یکشنبه بهترین فرصت برای او باشد.

لیورپول در این فصل تا به اینجا خوب کار کرده و چه از نظر بازی زیبا و چه از منظر نتیجه گیری تاکنون در فصل جاری عملکرد خوبی را داشته است، حالا آن ها برای حفظ این روند باید مقابل تیم مورینیو نتیجه بگیرند. در عین حال در آن سمت مورینیو که تحت فشار زیادی است، جنگ روانی را آغاز کرده و معتقد است فرای بازی زیبا، این نتیجه است که اهمیت دارد و می ماند.

در آستانه بازی روز یکشنبه، نگاهی داریم به وضعیت دو تیم:

فاز دفاعی لیورپول

لیورپول به وضوح در بخش دفاعی تیم قوی تری در این فصل جلوه می کند و از منچستریونایتد نیز قطعاً بهتر است. فن دایک و آلیسون لیورپول را از یک تیم شانس دار برای قهرمانی، به مدعی جدی قهرمانی بدل ساخته اند. لیورپول فصل قبل چهارمین خط دفاع برتر لیگ را داشت (با میانگین یک گل خورده در هر بازی) و اکنون بهترین خط دفاع را با اختلاف در اختیار دارد (شش گل خورده تا به اینجا. میانگین 0.37 گل خورده)

به جز دفاع تیمی، سیاست کلی لیورپول در قبال رقبا نیز تغییر کرده است. لیورپول کلوپ در این فصل کمتر با 11 بازیکن کار پرس را انجام می دهد و در واقع آن ها به حریف اجازه می دهند بیشتر توپ را پاسکاری کنند. این تغییر در تیم کلوپ، موجب شده بازیکنان تیم انرژی بیشتری را ذخیره کنند. اگرچه این اتفاق خود باعث شده تا لیورپول کمتر بتواند موقعیت از روی توپگیری از حریف ایجاد کند. ولی تاثیرات مهم دیگری داشته است: این صرفه جویی انرژی باعث شده لیورپول در بخش دفاعی قوی تر شود و در عین حال چون پرس کمتری انجام می دهد، احتمال ضربه خوردن از روی ضدحملات حریف، نیز کمتر شده است.

ترفند یونایتد برای خلق موقعیت

یونایتد در این فصل به طور متوسط در هر بازی 21 سانتر داشته است. که بعد از هادرزفیلد، لسترسیتی و اورتون، چهارمین تیم در لیگ در این آمار است. وجود این تعداد سانتر، عجیب به نظر می رسد چرا که در خط حمله یونایتد تنها لوکاکو را دارد که توانایی نسبتاً خوبی در زدن ضربات سر دارد. تیم های رقیب می دانند که اگر توپ را از دست بدهند، می توانند سریع به دفاع برگردند و با منحرف کردن مسیر توپ به سمت کناره ها، حملات یونایتد را خنثی کنند.

در مقابل یونایتد زمانی که صاحب توپ می شود و فرصت ضدحمله دارد، بازیکنان به سرعت به موقعیت های خود نمی روند و فرصت برای بازیکن صاحب توپ در ارسال بهترین پاس ممکن، از دست می رود. همین اتفاق به تیم رقیب نیز کمک می کند تا فرم دفاعی خود را بازسازی کند.

بهترین بازیکن یونایتد از نظر خلق موقعیت، سانچز ناآماده بوده که به طور متوسط هر بازی 2.8 موقعیت خلق کرده است، و دیگر بازیکنان همگی به طور متوسط زیر 2 موقعیت خطرناک خلق کرده اند. یکی از نکات عجیب تیم مورینیو در این فصل، این بوده که بازیکنان دفاعی وقتی پا به توپ جلو می آیند و به خط نیمه نزدیک می شوند، فرصت های زیادی برای ارسال پاس به کناره ها یا پاس برای اورلپ بازیکنان کناری ندارند.

یونایتد چطور می تواند حریف را متوقف سازد؟

شاید بهترین ترفند مورینیو برای مقابله با خط حمله قوی لیورپول همان اقدامی باشد که او طی دو فصل گذشته در آنفیلد انجام داد: عقب نشستن، دفاع همه جانبه و نیم نگاهی به ضدحملات.

مورینیو برای محافظت از دفاع آسیب پذیرش، احتمالاً به همان ترکیب 4-4-2 لوزی باز می گردد که اخیراً استفاده کرده و در زمانی در پورتو نیز به آن خیلی علاقه مند بود. در این شرایط، ماتیچ، هررا و فلینی احتمالاً در ترکیب اصلی قرار می گیرند تا میانه میدان را قوی کرده و با بستن فضاها، راه را برای بازیکنان سریع لیورپول مثل مانه، ببندند.

دوندگی های سریع و استارت های رشفورد در بخش هجومی، احتمالاً تنها امید یونایتد برای گلزنی و خلق موقعیت خواهد بود. اما آنچه که بیش از شرایط تیم در بخش هجومی اهمیت دارد، وضعیت مدافعین مورینیو است، آن ها باید بسیار مراقب باشند تا بازیکنان لیورپول در فضای پشت شان صاحب توپ نشوند.

مورینیو که استاد خراب کردن بازی های خلاقانه رقبا محسوب می شود، در تلاش خواهد بود تا بار دیگر با بهره گیری از تمام داشته هایش، بازی لیورپول را خراب کرده و با امتیاز از زمین خارج شود.