به گزارش ایلنا، یک واقعیت غیرقابل انکار این است که شکست استقلال در اصفهان، استراماچونی و مدیریت باشگاه را به گوشه رینگ‌ می‌برد. فوتبال همین است، وابسته به نتیجه و گریزی از واقعیت‌هایش نیست. یک شکست دیگر استقلال را گرفتار تصمیمات تازه‌ای از سر اجبار خواهد کرد و چه کسی می‌تواند جلودار موج‌های بعدی باشد؟ پیروزی در اصفهان اما به معنای کمر راست کردن استقلال در این فضای بحرانی است. استراماچونی با یک پیروزی در اصفهان می‌تواند روند و مسیر تازه‌ای را برای تیمش بسازد و اعتماد هواداران را دوباره جلب کند. استقلالی‌ها با امیدهای بزرگ یک مربی جوان استخدام کردند و آن امیدها هنوز به ناامیدی تبدیل نشده، مگر آنکه ذوب‌آهن یقه استقلال را بگیرد.

علی منصوریان در ذوب‌آهن چندان اوضاع بهتری نسبت به استراماچونی ندارد. او تا امروز رنگ پیروزی را ندیده و می‌خواهد مقابل استقلال ورق را به نفع ذوب‌آهن برگرداند و حکایت تیمش را در این فصل تغییر دهد. ذوب‌آهن با ادامه روندی که تا امروز داشته، فصلی ناامیدکننده را پیش رو خواهد داشت، بنابراین ذوب‌آهن جز به پیروزی مقابل استقلال چه فکر دیگری می‌تواند بکند؟

در هفته پنجم فصل تهران و اصفهان رویارویی‌هایی تا این اندازه کلیدی و سرنوشت‌ساز را مقابل هم تجربه می‌کنند و این یادآور این نکته است که این دو شهر همچنان سهم بسیار بزرگی از فضای فوتبال ایران را مال خود کرده‌اند. فوتبال دوقطبی پیش از دهه ۸۰ به فوتبالی با قطب‌های تازه و حکایت‌هایی جذاب‌تر تبدیل شده و البته تجمع سرمایه مالی فوتبال ایران در تهران و اصفهان در ساخته شدن این فضا نقش اصلی را ایفا کرده است. کاش تیم‌های جذاب دیگر در فوتبالی با ساز و کار حرفه‌ای فرصت تبدیل شدن به قدرت‌های بزرگ را داشتند اما نشانه‌هایی از تغییر این فضا در فوتبال ایران پیدا نمی‌کنید. تهران - اصفهان رویارویی بزرگ و سرنوشت‌ساز فوتبال ایران است، اتفاقی که به قرعه، امروز در هفته پنجم لیگ برتر نمایی از آن را خواهیم دید.