به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، بازگشت علیرضا حقیقی به فوتبال ایران و لیگ برتر یکی از سورپرایزهای لیگ نوزدهم بود و انتخاب نساجی هم یک چالش جالب و ویژه‌ای بود که او ریسکش را به جان خرید و آن را پذیرفت. از همان ابتدای فصل و زمان قرعه‌کشی رقابت‌ها فوتبالدوستان منتظر تقابل جذاب حقیقی با پرسپولیس، تیم سابقش بودند و این اتفاق در آخرین هفته از نیم فصل نخست لیگ برتر و پیش از رفتن به تعطیلات رخ داد. حقیقی با یک نمایش خوب مقابل تیم سابقش توانست نمره قبولی از این بازی بگیرد و با وجود اینکه یک بار مغلوب مهاجمان حریف شد و تیمش هم شکست خورد ولی در پایان بازی کادرفنی و هواداران نساجی از عملکردش راضی بودند. با او در خصوص بازگشتش به فوتبال ایران و انتخاب نساجی و تقابل با تیم سابقش گفتگویی انجام دادیم:

* ابتدا جا دارد تبریک بگوییم. شاید غیر معمول باشد به تیمی که در یک بازی شکست خورده تبریک بگویند ولی نساجی در این بازی خیلی خوب کار کرد و فراتر از حد انتظار بود. نظرت در مورد این دیدار چیست؟

از لطف شما ممنونم. به نظر خودم هم نساجی در این بازی خیلی خوب کار کرد و هم خودمان چنین حسی داشتم و هم در پایان بازی برخورد هواداران و بازخوردی که از مردم گرفتیم نشان داد که عملکرد خوبی در این دیدار از خودمان به نمایش گذاشتیم و نتیجه بازی هم می‌توانست جور دیگری رقم بخورد. بعد از اینکه در نیمه اول پرسپولیس 10 نفره شد فرصت خوبی داشتیم تا برنده شویم یا حداقل یک امتیاز از این بازی بگیریم ولی از موقعیت‌های خوبی که خلق کردیم با بی‌دقتی استفاده نکردیم و در نهایت نتیجه را واگذار کردیم.

* بازی در ورزشگاه آزادی مقابل پرسپولیس و هوادارانش برای علیرضا حقیقی که سال‌ها در این تیم توپ زده چه حس و حالی داشت؟

ببینید به هر حال فوتبال حرفه‌ای است و چنین مسائلی در ایران و حتی سطح اول فوتبال دنیا هم پیش می‌آید که بازیکنی مقابل تیم مورده علاقه‌اش و تیمی که سابقه حضور در آن را داشته قرار بگیرد. ما بازیکن حرفه‌ای هستیم و باید با این مسائل حرفه‌ای برخورد کنیم و من هم می‌دانستم ممکن است یک روز در چنین شرایطی قرار بگیرم. صحبت از علاقه من به پرسپولیس و هوادارانش هم تکرار مکررات است و در این سال‌ها همواره به آن اشاره کرده‌ام‌ و موضوع جدیدی نیست. در مورد ورزشگاه آزادی هم باید بگویم که در این سال‌ها با تیم ملی در آن بازی کردم ولی در قالب باشگاهی بله مدت‌ها بود چنین موضوعی را تجربه نکرده بودم و برایم جالب توجه بود.

* وقتی از تونل عبور کردی و وارد زمین شدی و هواداران پرسپولیس و سکوها را دیدی چه احساسی داشتی؟

من ابتدا تمرکزم روی بازی و کمک به تیمم بود و خیلی در جو ورزشگاه نبودم ولی وقتی آن تشویق‌ها از سوی تماشاگران پرسپولیس انجام شد همه خاطرات سال‌های حضورم در این تیم جلوی چشمم آمد و برایم مرور شد و آن تشویق‌ها بیشتر این خاطرات را در ذهنم تداعی کرد و برایم پررنگ شد. در کل یک روز رویایی در بازی با پرسپولیس داشتم و از آن روزهایی بود که بعید است تا پایان عمرم فراموش کنم. همانطور که گفتم با تیم ملی در آزادی بازی کرده بودم در این سال‌ها ولی بحث تیم ملی با پرسپولیس فرق می‌کند و شکل هواداری در تیم ملی متفاوت است و این دو قابل مقایسه نیستند و فضای متفاوتی دارند.

* در طول بازی یک بگو مگویی با عباس‌زاده مهاجم تیم‌تان داشتی. قضیه چقدر جدی بود؟

اصلاً موضوعی نبود که بخواهد جدی باشد یا شوخی. من در آن صحنه اصلاً ندیدم و یادم نیست طرف مقابلم چه کسی بود. یک وقت ممکن است در حال نگاه کردن به یکی باشم ولی مخاطب حرفم جای دیگری باشد و به اشتباه از آن برداشت شود. من با عباس‌زاده رفیقم و این حرف‌ها را با هم نداریم. شاید بعضی وقت‌ها لازم است برای خارج شدن بازیکن از جو بازی و سکوها سرش داد زده شود تا به خودش بیاید و چند بازیکن ما در بازی با پرسپولیس چنین موقعیتی داشتیم و چند بازیکن ما نیاز داشتند که سرشان داد زده شود و اصلاً ماجرای دیگری در این میان نیست.

* به ابتدای فصل برگردیم و انتخاب نساجی. از همان ابتدا از روندت راضی بودی؟ به نظر می‌رسد رفته رفته به روزهای اوجت نزدیک شدی؟

به هر حال هفته‌های اول برگشتن به فوتبال ایران بود و مدت‌ها در اروپا بازی می‌کردم و آنجا همه چیز از تمرینات گرفته تا توپ‌ها و دستکش‌ها و آب و هوا و مسائل دیگر با اینجا متفاوت بود و کمی زمان می‌برد از آن فضا خارج شوم و با فضای جدید خو بگیرم. شما نگاه کنید هر کسی به تازگی به یک مجموعه با شرایط جدید اضافه می‌شود مدتی زمان لازم دارد تا جا بیافتد. همین کالدرون وقتی به پرسپولیس آمد نتایج خوبی نمی‌گرفت و همه انتقاد می‌کردند ولی هفته به هفته بهتر شد و پرسپولیس را به صدر جدول رساند و همیشه همینطور است و باید به آدم‌های جدید در فضاهای جدید زمان داده شود. این را هم بگویم که من در ابتدای فصل مصدومیتی که هنوز هم درگیرش هستم برایم پیش آمد و هر هفته به دلیل فشردگی بازی‌ها و اینکه هر 4 روز یک بازی می‌کردیم نتوانستم خوب شوم و با فیزیوتراپی و کار‌های درمانی و قرص و آمپول خودم را به بازی می‌رساندم و برای همین فرصت خوب شدن نداشتم ولی حالا در تعطیلات نیم فصل سعی دارم برنامه ریزی کنم تا مصدومیتم کامل خوب شود و با آمادگی صد در صد به نیم فصل دوم برویم.

* شرایط نساجی را چطور می‌بینی؟

نساجی جزو تیم‌های پرطرفدار است و اکثر بازی‌هایش پوشش رسانه‌ای دارد و انتظار از این تیم در استان زیاد است. خب در ابتدای فصل یک مشکل این بود که مالکیت باشگاه مشخص نبود و این موضوع روی تمام ذهنیت کادرفنی و بازیکنان تاثیرگذاشته بود بود. وقتی مالک 60 درصدی رفت و آقای حدادیان آمد و 100 درصد امتیاز را خرید، این خودش کمک می‌کرد و همین که مالکیت باشگاه دست یک شخص باشد خودش اتفاق مثبتی است از نظر من. به هر حال الان در جایگاه دهم جدول هستیم که این جایگاه در حد تیم نساجی با بازی‌های خوبش نیست و هم کادرفنی و مدیریت و هم بازیکنان و حتی هواداران از این وضعیت راضی نیستند ولی یک نیم فصل دیگر پیش رو داریم. تیم با این پتانسیل و تماشاگر در رتبه دهم جدول است و امیدوارم برای نیم فصل دوم تدابیر بهتری اندیشیده شود و بتوانیم نتایج بهتری کسب کنیم.

* یک پست هم برای هواداران نساجی گذاشتی و نوشتی شما شگفت انگیز هستید. ظاهراً رابطه خوبی با آنها داری؟

بله واقعاً این هواداران فوق‌العاده هستند و دیدید که بعد از بازی زمانی که یک بر صفر نتیجه را واگذار کرده بودیم ایستاده ما را تشویق کردند و این بزرگی آنها را نشان می‌دهد. آنها در قائمشهر و در همه شهرهای دیگر همیشه پشتیبان تیم ما بودند و هستند و از آنها ممنونم و امیدوارم در ادامه فصل بتوانم به قدری خوب بازی کنم که پاسخ بخشی از محبت‌هایشان باشد.

* آینده خودت و نساجی را چطور می‌بینی؟

در مورد خودم باید بگویم با نساجی قرارداد دارم و در حال حاضر هم تمام فکر و ذکرم مصدومیتم و بهبود ان است که تصمیم دارم در نیم فصل به آن بپردازم تا در  فرصت تعطیلات لیگ به طور کامل رفع شود و با آمادگی کامل به ادامه رقابت‌ها بروم. در مورد نساجی هم فکر می‌کنم ما در نقل و انتقالات نیم فصل چند بازیکن نیاز داریم تا با جذب آنها تیم کامل شود و وقتی نفرات جدید اضافه شوند نیم فصل دوم در کنار هم قوی جلو می‌رویم.

* این روزها بازیکنان حسابی زیر ذره‌بین رسانه‌ها و هواداران قرار دارند و این در دیدار با تیم‌های سابق نمود بیشتری دارد. نمی‌ترسیدی که با ایک اشتباه سهوی این حرف و حدیث‌ها در موردت مطرح شود؟

نه من اصلاً به این مسائل فکر نمی‌کنم و سرم به بازی خودم گرم است. در پایان بازی هواداران من را تشویق کردند و رفتم سمتشان دست تکان دادم و وقتی داشتم از زمین خارج می‌شدم باز هم اسم من را صدا زدند و مجبور شدم طول زمین را طی کنم و به آن سمت بروم و دوباره از آنها تشکر کنم و برایشان دست تکان دهم و پیراهنم را هم برایشان انداختم. صحبتم این است که مردم همه چیز را زیر ذره بین می‌برند و می‌بینند و متوجه می‌شوند یک بازیکن همه وجودش را برای تیم گذاشته یا دارد کم کاری می‌کند. مطمئن باشید اگر برای تیمم کم گذاشته بودم جور دیگری من را خطاب قرار می‌دادند و این همه لطف و محبت نداشتند.

* بعد از بازی هم در جایی به اشتباه به جای نساجی گفتی پرسپولیس و این موضوع سرو صدایی در فضای مجازی به پا کرد و حتی آن را تحلیل کردند که از لحاظ زبان بدن این یک اشتباه عمدی بود و تو آن را به عمد انجام دادی.

دلیلی نداشت که این کار را انجام دهم و من یک لحظه دهنم نچرخید و به اشتباه به جای نساجی گفتم پرسپولیس و بعد بلافاصله آن را تصحیح کردم. من هرچه دارم از پرسپولیس است و از سن پایین در این تیم بودم و زندگی فوتبالی خودم را مدیون این تیم و هوادارانش هستم ولی دلیلی نداشت که به خواهم عمداً نام تیمم را اشتباه بگویم.

* تفاوت بازی در پرسپولیس و نساجی چیست؟ آیا واقعاً فرق فاحشی دارند؟

پرسپولیس با هر تیم دیگری متفاوت است. 40 میلیون هوادار دارد و پر طرفدارترین تیم آسیاست و بیشترین قهرمانی‌ها را در لیگ و جام حذفی دارد و در آسیا هم تیم شناخته‌ شده‌ای است و فضا و حال و هوای این تیم با همه تیم‌های دیگر متفاوست است. این که می‌گویم حقیقت است و قصدم این نیست که بخواهم تیم‌های دیگر را زیر سوال ببرم ولی واقعاً پرسپولیس با همه تیم‌های ایران فرق می‌کند.

* در حال حاضر برنامه و تفکرت برای آینده چیست؟ به فوتبال ایران برگشتی که بمانی یا نگاهت بازگشت به فوتبال اروپا است؟

 صد در صد قصد دارم برگردم و دوباره در اروپا بازی کنم و این را به عنوان یک هدف یا یک رویا هر چه هست در سر خودم دارم و مطمئنم به آن می‌رسم. من در دوران حضورم در اروپا مشکلاتی داشتم که خیلی از آنها اشتباه خودم بود و خیلی‌هایش هم اشتباه من نبود و شرایطی بود که برایم پیش آمد. من ویزای کار نتوانستم بگیرم و تمدید نشد و مجبور شدم به ایران برگردم و الان هم دلیل اینکه اینجا هستم همین است ولی هدفم این است که به فوتبال اروپا برگردم. البته فعلاً در خدمت نساجی هستم و تا پایان فصل هم در خدمت این تیم خواهم بود و اگر برنامه‌ای داشته باشم در پایان فصل که شروع فصل جدید فوتبال اروپا است خواهد بود.

* ولی کارت برای بازگشت به اروپا سخت است. فکر می‌کنی به این هدفی که می‌گویی برسی؟

من به هر چیز که بخواهم می‌توانم برسم و این را به خودم ثابت کرده‌ام. روزی که من به روبین کازان رفتم افرادی که نمی‌خواهم اسمشان را بیاورم دهانشان 3 متر باز مانده بود و می‌گفتند مگر می‌شود یک گلر از ایران لژیونر شود؟ ولی من 10 سال در فوتبال اروپا بودم و بالا یا پایین، قشنگ یا زشت هر چه بودم به خودم مربوط است و به شخص دیگری مربوط نیست.